Kaçış Şiiri - Mehmet Özkan Aslanyürek

Bir akşam kaçtım herşeyden,
Bencildim belki de...
Kendimi haksız buldum
Ya hayat denen uzun,
Taşlı ve engebeli yol...

Ben öldüm memleketimde
Ve yeniden dirildim Yedi Tepeli diyarda.
Anlamaz beni insanoğlu,
İçimde ne bombalar patladı
Patlamayanlar da cabası...

Hani imiş o eski ben!
Yeniden dirildim ben,
Belki de eski dağcı değildim artık,
Her sabah kuş sesleriyle uyanmıyorum
Ve kimseye saadet içinde yaklaşmıyorum
Olsun be Hayat!

Kimse bilmezse de yürekte çarpar
O sevdalı memleket...

Şimdi bilirmisiniz?
Her sabah korna sesleri,
İnsanoğlunun kalabalığı içinde
Unutulmaya yüz tutmuş
Delikanlıyı oynuyorum
Ben ve Hayat başroldeyiz...

Memleket hasreti yok içimde
Küçüktüm...
Büyüdüm acılar içinde...

Pembe düşlerimi kaybettim
Ne bir aşk ister bu yürek,
Ne bir haykırış...
Sadece huzur ister bu yürek
Derinden ta derine...