karanlığın sessizliği
ve adım adım kök salan korkular
bir umut var kaçışa dair
o da her adımda geride kalmakta
ne zaman son bulur bu hayat
ve onun meçhul adımları
her köşede binlerce tuzak
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta