Kaçış Şiiri - İsa Yılmaz

karanlığın sessizliği
ve adım adım kök salan korkular
bir umut var kaçışa dair
o da her adımda geride kalmakta
ne zaman son bulur bu hayat
ve onun meçhul adımları
her köşede binlerce tuzak
her yürekte binlerce umut
kim bilir ölür belki bedenler
ama ya hayaller
ya sevgiler
ya ayrılıklar
ya yok sayışlar
alev ile su arasında yaşamak bizimkisi
ayaklarımın altında bir cehennem
uğultulu ve karanlık
üstümde bir güneş, ışıltılı ve yalnız
bedenim mahkum, ruhumsa özgür
ah şu inanmak, kudreti sonsuza
ne de gizemli bir yol...