Kaçış Şiiri - Aysel Çoban

Korkularıma bir çözgü, bir kaçış gözlerin
Gözlerine her baktığımda
An be an kaçar gözlerim
Sorarım sana
İnkar mı sözlerim yoksa itiraf mı hissettiklerim
Bir bilinmezlik içinde yaşadıklarım
Hani tutkulara ulaşırken, kaybettiğin anlar gibi
Bilir misin
Seninle iken aşkı inkar edemezken
Sen yokken aşkı kabullenemem
Yalanlara doğru diyebilir misin
Doğrular yalana dönüşürken
Sen yokken
Her şey daha kolay daha kaçak
Hislerime en güzel kılıf varken
Neden çelişirim sensizlikle
Sen varken
Her şey daha zor daha vahşi
Duygularıma söz geçirmek daha imkansız
İçimdekileri sana ve kendime yaşatmak varken
Neden kaçarım gerçeklerden
İçimde uyanan
Sözlü, sözsüz fırtınalı duygulara
Açığa çıkmayan, yaşanmayan özlemlere
Yarım kalmış kendi ihanetlerime
Bir söz geçirebilsem
Senden de kendimden de kaçmak varken
Kaçamıyor,
Kaçışlara yakalanıyorum
İçimdeki o gizli umut sen iken
Düşlerimdeki o aşk sen iken
Kendimden kaçamıyor
Kendi kendimi kandıramıyorum