Kaçırsak Zamanı Şiiri - Erçağ Akarca

Sonsuzluk içinden yankılanan peltek bir ses sarstı loş odaları,
Odalar, anlamların içinde anlamsız bir tirad gibi titrettiler boş sokakları,
Sokaklar bergen kaldırımlarının içine karıştı bir çocuk misali,her sokak sillesinde taşıdı hayatları,
Serencamlar sonsuzluğun içinde bir odaya doluyor,sallanıyor ürkek masalar,
Neşeler sonsuzluğun içinde küçücük bir andı,kapladı odaları derin tasalar,
Zaman tasaların elinden kurtulmaya çalışan bir masa gibi titredi derinden,
Saniyeler,dakikalar,saatler bir kuytuda, bir anda birbirlerinden ayrıldılar,
Kaçırsak mı zamanı sonsuzluğun tılsımından,kurtarsak mı zamanı çaresiz mefhumların hiddetinden?,
Yankılanan peltek ses soğuk bir zemheri günü çekildi sessizce loş odalardan,
Odalar kendi içlerinde gizemlerini çözüp çekildiler boş sokaklardan,sokaklar bomboş kaldı
Sokaklar yorgun düştü sillelerinde, taşıdıkları hayatlardan çekildiler bergen, kaldırımlardan,
Serencamlarlar aktı sonsuzluğun içinden,odalar ve masalar ayrıldı yavaş yavaş serencamlardan
Tasalar neşeleri öldürüp galibiyyet naraları attılar, sevgi bekleyen umut coğrafyalarında
Zaman tasaların elinden azad olmak istiyor bir anın sımsıcak akışında
Kaçırsak mı zamanı bitevi akıp giden
sokaklardan ?
Kaçırsak mı zamanı kalabalıklar içinde yüzen yalnızlıklardan ?