Dünya yıktı beni, büktü boynumu iki büklüm
ardına bile bakmadı giderken…
Bak..! iyi bak gözlerime
Artık yeniliyorum kaçırma gözlerini
Bazen buruk bir sevinçte
Bazen anlamlı sanılan ucuz kelimelerdeymiş
Hayat;
Bazen de bir kalemin ucundaymış….
Yakışıksız dünyaya yine yakışıksız bir güneş
Ve ardından o yakışıksız dünyada
Yine yakışıksız bir ben…
Yaşlanıyorum galiba
Milim milim eriyor kemiklerim
Milim milim iniyor perde gözlerime,
Ama sen bak gözlerime,iyi bak
Kaçırma yalvarırım gözlerini
Saçlarımdaki her ak, tertemiz ve pak
Alın teri anlıyor musun..?
Belki kalemin ucundaki hayatı yakalayamadım
Belki elimdeki yılları harcadım
Hafta hafta,ay ay, yıl yıl…
Belkide beni hatırlayacak bir dünya bırakamadım
Ama sen yine de bak gözlerime olur mu,
Kaçırma gözlerini yatağımın yarısı..
Gözlerin gözlerimde öleyim
öleceksem de…
Kayıt Tarihi : 12.12.2005 20:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!