Kaçırdığım Tren Şiiri - Mecit Emre Bülbül

Treni kaçırdım
Gençliğim
Anılarım
Dostlarım
Çocuksu bakışlarım
Küçükken kurduğum hayaller
Rüyalarımda uçtuğum mavi gökyüzü
Aldatıcı saniyeler
Bana yavaş göründünüz saf çocukluğuma
Doya doya yaşayamadım dakikaları ve saatleri
Günleri sayamadım
Sadece yılbaşılarını hatırlıyorum eskiden şimdiye
Ben bana verilen şansları yitirdim
Sanki nefes nefes üfledim balonlara ve salıverdim gökyüzüne
Sönen hayallerime ağlarken herkesten habersiz
Saniyeler, saatler atağa geçmişler ama ben onlardan habersiz
Bilseydim ağlamazdım kendime
Yaşardım gençliğimi
Sıkı sıkı sarılırdım dostlarıma
Sonra kaçırdığım trene atlar
Ve vururdum kendimi son istasyonda