sen kolumu kanadımı kırdın
belki rüzgarlı olsaydı hava uçabilirdim
kaçabilirdim senden sonsuza kadar
ama ağlamaktaydı bulutlar ve sen heryerime düşmüştün
öyle ağır geldiki bu beden
ne havalanabildim
ne de kaçırabildim senden kendimi...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta