Yılların hatırası kalsa da saklı,
İnsanın hele bir gitmesin aklı…
Ardına bakmadan,çekip-gider de,
Sadece,kendini zanneder haklı…
Yuvalar öylesi kolay kurulmaz…
Dereler çağlar da,hemen durulmaz;
Kimi gider,kalır kimi geride…
Kafaya esmişse..Karşı koyulmaz!
Sevda ile yaşar bütün yuvalar,
Değişse de ba’zı-ba’zı havalar,
Sadakat ve hele SEVGİ-AŞK yoksa…
Fırtınalar patlar! . Bitmez kavgalar! …
.
“Aşçıya giderim,evde aş yoksa? ..”
Eşini aş’a mı benzetmiş yoksa?
Öyleyse aklına turplar sıkayım,
Yanarım EŞ’imi bir arı soksa…
Kutsaldır EVLİLİK..Bunu bilmeyen,
Eski defterleri atıp-silmeyen;
Boşa evlenmesin,hayır getirmez! .
Birlikte ağlayıp ve de gülmeyen…
Ivırı-zıvırı edip bahane,
Başka yokmuş gibi yiyecek nane! .
EŞ ve evlâdını bırakıp-kaçar! ..
Kutsal YUVA değil,sanki berhane…
Kahıra-çileye katlanmıyorlar..
Kutsal değerleri tanımıyorlar!
Birileri kötü örnek oluyor..
Terkedip-gitmekten utanmıyorlar
Bulunmaz elbette tütmeyen baca,
Elbet sadık olsun,EŞ’ine Koca…
Kocasına sadık kalmazsa Kadın…
Fayda etmez muska ve ne de Hoca…
TV.kanalları abartır-durur…
Kalmadı evlerde,neş’e ve sürur!
(BİRLİKTELİK..) İcad olundu bir de! . (!)
Böyle şeyler vermez,kişiye GURUR…
EŞ’ini halkayla bağlayamazsın,
Riyakârlık edip-yağlayamazsın…
Uğruna herşeyi göze alsan-da,
Kaçarsa,ardından ağlayamazsın…
Üstüne dar gelen elbise olsa,
Çıkarıp-atmazsın,sararıp-solsa…
Ya neden EŞ’ini terkedeceksin?
YUVA devam etsin,Sevgin yokolsa…
Yüce Mevlâ Evliliği emretti..
Peygamber ümmete vasiyyet etti,
“ Evleniniz ve çoğalın! .” denildi..
Pekçokları dinlemeyip-terketti…
Dallas dizisini seyreder gibi,
Sanki Dünyamızın delindi dibi
Sabah evlen,akşam boşan Olur mu?
Boşanmalar çoğalıyor çığ gibi! …
Birbirine,CANIM-GÜLÜM diyenler,
Acı-tatlı hep bereber yiyenler;
Gümüş yılı,Altın yılı yaşar da,
Kaçar,ALLAH korkusu bilmeyenler! …
Sonsuzadek mutlu olmak istersen,
Ne mümkün,durmadan dır-dır edersen?
Hayat kolay değil,sabredeceksin!
Kaçıp-gidemezsin eğer seversen…
“ Bir kadına bağlı kalmak kader mi? ” (!)
Karısını sevenler böyle der mi?
Evini-EŞ’ini terkeden beyler,
Yaptığınız,gözyaşına değer mi? !
Nekadar sürdüğü önem taşımaz,
SEVGİ yaşanmayan evler ışımaz…
Eşler birbirini sevip-sayarsa
Geçmiş olayları birkez kaşımaz…
EVLİLİK HERZAMAN GEÇMEZ, YAZ GİBİ…
Akord ister ba’zı-ba’zı,saz gibi…
Falsosuz ses vermek büyük hünerdir…
Falso yapan gelip-gider kaz gibi…
Dünyamız fanidir,kimseye kalmaz,
Kendini bilenler gaflete dalmaz;
Kutsal YUVA’sını yıkıp-gidenler
Göçüp-gider,dünyasından kâm almaz..
Ayıbı-günahı bilirse kişi
Rast gelir elbette hertürlü işi…
Kadın-Erkek (ÖTEKİLER) kötüdür
Kadir-kıymet bilen EŞ’idir,EŞ’i…
Cemalettin! sen de amma uzattın,
Yarım asır mutluluğu sen tattın…
Milletin başına bilgiç kesildin…
Yazdığınla şu Âleme ne kattın? ?
-22.11.2006
ERDEK -
Kayıt Tarihi : 29.4.2012 18:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!