Benliğim güneşle beraber uzaklara gitti.
Geriye hatalarım, yanlışlarım, ay, yıldızlar ve kaybolan duygularım kaldı.
Evet, ben de hissizleştirdiklerinizdenim.
Ruhumun son damlası da terk etmeden beni,
Yazmalıyım bu şiiri.
Kalemin her kağıda dokundurulduğunda tükendiği gibi,
Ben de her geceye dokunduğumda yok oluyorum yavaşça.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta