Benliğim güneşle beraber uzaklara gitti.
Geriye hatalarım, yanlışlarım, ay, yıldızlar ve kaybolan duygularım kaldı.
Evet, ben de hissizleştirdiklerinizdenim.
Ruhumun son damlası da terk etmeden beni,
Yazmalıyım bu şiiri.
Kalemin her kağıda dokundurulduğunda tükendiği gibi,
Ben de her geceye dokunduğumda yok oluyorum yavaşça.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta