Kaçınılmaz Şiiri - Nisan Yağmuru

Gelirken sahtelikler rüyalarla süslü püslü
Bilmediğimiz dünya alemine
Emanet verildi çok kısa zaman için bedenimize
Bizim olmadığını bile bile taşıyacağımız Can diye
Hemen kabullendik benimsedik
Girdik ben,hep ben merkezine
Eliyoruz sanki bir elek elimizde
Gitti Neşe Sevinç Umut yaşam
Eleğimizde kalan elem keder yas gam
Yettiremedik, yetmedi elimizde olan
Olsun istedik bir fazlası
Çok yetmez, çok çok olmalı
Baykuş bile yapmıyor lüks villalara yuva
Harabe olanlar yetiyor ona
Oysa tanınan sunulan az bir zaman
Giderken ilk onlar uğurlayacak bizi hatırlamayacak
El değiştirenler üzülürken sevinecek
Paylaşım derdine girecek
İlk terk eden ismimiz olacak
Bundan sonra rahmetli diye anacaklar
En sevdiklerimiz elleri ile yerleştirecek
Toprağın kucağına atarak uzaklaşacaklar
Ölümün sararttığı mahsun yüzümüze
Payımız olan bir avuç toprak atacaklar
Kıyametimiz kopmuştur artık buz gibi bedenimizde
Duyacağız en son ayak seslerini
En sevdiklerimizi kabrimiz uğurlayacak
Ben eminim tanırım en son ayak sesini
Olsa da hepsi aynı
Sevdamınki belli eder zayıf cılız ayak sesini
Dermanı terk etmiş bes belli
Duymasam da artık okunan yazılan güzel şiirleri
Başucumdaki selvimde kuşlar şakayarak anlatacak
Kavuşulmayan aşk masallarını şiirlerini
Benim sevdam özgürlüğüne kavuşamadı
Özgürce kaplasın sonsuz semayı..