ayaklarından zincirlenmiş
sonbahardan seslendim
bir çınar boyu
ağıtlarım yükseldi
her şafaktan sonra
bir mektup yazdım
hangi tren katarına
emanet ettiysem
sesim yollarda kaldı
çatlamış bir testi içinde
yurduna döndü
peki bu ıslak şehir
neden üşür güpegündüz
yüreğinde pare pare
sevgi çiçekleri
bana asla söylemedi
kim vardı aramızda onunla
bir çırpıda bitti
bu yüzden seninle
beşinci mevsimimiz
oysa sevgimiz
ne büyük bir ırmaktı
ab-ı hayat gibi
çölleri dirilten, yücelten
ve sonunda
yalnızlıkla öldüren
13.01.2021
Kenan KaraKayıt Tarihi : 13.1.2021 22:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/13/kacinci-mevsim-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!