Yine sensiz bir hazan…
Çıkasım yok yataktan.
Seni, beni, bizi yansıtıyor
Hücremin duvarları
Ve yüksek tavan.
Birbirine karışıyor
Geçmişimle şimdiki zaman.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta