Kaçıncı gurbet Şiiri - Hacı Ömer Kılıç

KAÇINCI GURBET

Anamdan babamdan ayrıldım
Sevgilinin peşine düşüp
O yardan da ayrıldım
Bir gurbet ele düşüp

Günler geçmez gurbette
Bir acı var içimde
Burada çiçekler yalancı
Burada baharlar yabancı

Kimse görmez seni
Kimse sormaz halini
Herkesin bir derdi var içinde
Sorsan kim bilir ne biçimde

Bu şehir çekilmez artık
Gidelim başka ellere
Sever mi o eller de
Çekilir mi gurbet gurbet
ölüm olsaydı da gurbet olmasaydı
bir sevgili olsaydı da aramasaydı gurbet gurbet

gidenleri saydım epeyce olmuş
bekleyip durdum kimseler yokmuş
anladım ki benim kaderim de
sevgiliyi aramakla son bulurmuş

aramakla sevgili bulunmaz
bir sevgi üstüne de sevgi olunmaz
yalnız taşla duvar örülmez
ömür gurbette bitecek bilinmez

insanlara sordum geçti mi buradan
görmedik dediler
bahara sordum geçti mi içinizden
tanımak dediler
ölüme sordum aldın mı onu benden
henüz daha değil dedi
içimde bir ümit gurbet gurbet gezecek
söylesene kaç yıl daha sürecek
bu sensiz gurbet
söylesene…bu kaçıncı gurbet

‘’ Ben gurbette değilim
Gurbet benim içimde ‘’

10.07.2009

Hacı Ömer KILIÇ