Kaçıncı Dördün (kendime versiyon)

I.
süt annendim ben
güneş dokunamasın diye
yüzümle boyardım kadranlarını
yanlış biliyorlar
hiç çocuk olamadınsa annenin suçu bu

dünyevi işlerden biri
durmaksızın belimde çevirdiğim bu çapsız çember
tozlu yer altı şehirlerinden çağırıyorlar beni
tanıyamaz mıyım pudrasız yüzümü
o kadar uzak değil
bak!
attım terliklerimi
bak!
çıplak ayaklarım
ondalık sessizliği olacak bir kadının

II.

AY TAKINTISI

“bir yaz gününden” değil
“hayat manzaralı bir odada” öğrenmiştim şiiri
Z'ler çizmiştim takıntılarıma
cahil sevgilerden böyle korudum kendimi
sil dedim sendekileri
silmedin, yaralandı yüzüm
çiçekleri bozdurup yeni yüzler edindim
sarı gözlerim oldu
mor saçlarım
yabancılama soğukluğumu

Temmuz evrilmiş bir yazdır kışa
taşıma suyla döner mi aylar ve yıllar
götür beni de döndüğün yerlere
kaçmak kolay mı, papatyanın yapraklarını yolmak
kalabalık bir nokta olmak kadar