Kaçıncı darbe bu hayat? Her vurduğun darbede daha da ağırlaşıyor, daha da artıyor yüküm. Biteceğini düşünüp sonra hayal kırıklığına uğradım parçalarla dolu kalbim. İnsanın her nefes alışında yanar mı canı? Sancır mı bedeni? Oluyor işte, yaşıyoruz bizzat. Kalbimiz, içeri gömdüğümüz insan leşleriyle dolu. Ve bir de gömmeye kıyamadıklarımızla. Bir kuş gibi sevgiyle, özenle kalp kafesimizde yaşattıklarımız, kapıyı açık buldukları ilk fırsatta uçup gittiler.
Şamil AkayKayıt Tarihi : 17.1.2015 18:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!