Seni sordu kalemim.
Niyeti kötü gibi.
Adeta ateş etmeye hazırlanıyor.
Hesabını soracak gibi bu uykusuz gecelerin.
Kağıtlarda dağılan mürekkeplerin.
Kalemim sahipleniyor beni.
Ayağa kalktı, düştü önüme.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.