Kaçıklıklarından Kaçıyorlar Kaçıkça

Bu geceler, cehennem gibi azap verici, ve
bu geceler ki ıstıraplı, kızgın bir ataş gibi...
Patlayan volkanik bir dağ
ile kusan bir insan gibi elemli ve dehşet verici görünüyor
benim için, halihazırdaki gecelerim.
Bu bir travma, Naegleria fowleri gibi sinsice yer eden ve ilerleyen, beynimin derinliklerinde.
Bu geceler, ah bu gece yarıları, üstüne kâbuslar, mide bulantıları, yoksulluk.
Niçin hastalığa kalacağımdan korkuyorum?
Var olmak için tutunduğum dallar, ya onlar,
ve ürettiğim, iyisiyle kıytırığıyla yapıtlar, benim için.
Yalnızlık... Ve çıplak gökyüzünde dolunay, bana acır gibi bakıyor ve elinden de hiçbir şey gelmiyor maalesef...

- kimler geldi geçti Serhat, ne hezeyanlar ne çırpınışlar... Ve, ve hangi namlı insanlar böyle korkunç, gerginlik dolu geceleri atlatmadılar ki başlarından? Ne feryatlar Serhat... Ne de yakarışlar... Var olmaktan kaçamaz hiçbir insan, ve hastalanırlar, o kaçınılmazdır hatta sizlere ilaç yazan, ilaç veren doktorlar ile eczacılar... Onlar da hastadırlar ve süslü konaklarda hatta saraylarda yaşayanlar... İnsan hastadır hasta, inan bana çocuk. Herkes kendine yaratmış bir dünya, kaçıklıklarından kaçıyorlar kaçıkça, akıllarınca. Akıl kaçıktır, akıllılar. Akıllılar kaçıktır, akıllı görünenler de. İnsan kaçıktır insan, muteber hâle getirilemez kaçıklık, getirilecek olunursa gülerim ben yukarıdan hep öyle olaylara, yaşanılanlara, insancıklara, bana inan.

Ay soluyor güçlükle, hissediyorum, başı da dönüyor ve bitkin bir halde eğilerek bakıyor bana, sendelemiş, tutunacak dalı yok onun, izlediğiyle kalıyor... Garip, ay garip, yazık tümüyle zavallı, biz kaçıkları izlemeye mahkûm ya, kendisinin de birkaç tahtası kırık. Zıvanadan çıkmış, gelişigüzel nutuk atıyor.

- Kimler dalga geçti Serhat, kimler... Benimle. Kimler de taptı bana bir bilsen... İnsan kaçıktır kaçık. Kaçıklıklarından kaçıyorlar kaçıkça.

Ay da dolmuş, iletişim kuramıyoruz, kesin o da yalnız.
Doğru ya!
O da yalnız.
Yakın görünen yıldızlar ona ne kadar da uzaklar. Sonra, üzerine düşen meteorlar, yüzeyine çarpan ve artlarında kalıcı izler bırakan kayalar...
Ay garip, ay da hasta, adam akıllı bunamış, geceler onu da bertaraf etmiş ve ışığı da onu mutlu göstermeye yetmiyor.

- Işığımı muteber görecek olsaydım kaçık olurdum kaçık! Ama bunun farkında olduğum için pekâlâ hastayım ya...

Sonu gelmez bu ataş gibi yakan acıların!
Derince açılmış yaralarıma merhem olamaz bile bu saatten sonra mucizeler,
yaşamak bir azaptı benim için kaçıkça,
kaçıklardan kaçar iken azılı bir düşkün oldum,
sonu gelmez bu ataş gibi yakan acıların!
Sahte ışığına kanmayın sizler ayın,
gecelerin maskotu olmaya mahkûm edilmiş kendisi,
en az fahişeliğe mecbur kalan bir öksüz kız gibi dargın, küsmüş ve argındır.
Işık yanıltmasın sizi.

Çepni Serhat ÖZTÜRK
Trabzon
02:40
06.01.2022