Kaçda Gel Şiiri - Ali Kılıç Kakiz

Size anlatayım bir kaç ayrıntıyı,
Çorak topraklar bulamazsın akıntıyı.
Öyleleri varki ikrâm etmez kırıntıyı,
Açsan ekmeğini Amasya dan alda gel.

Nedense köy demeye dilim varmıyor,
Suyunda mı, insanın karnı doymuyor,
Işık yok karanlık, ay bile doğmuyor
Eğer uğrarsan panasu, feneri alda gel.

Yoğurt mayalamışlar paslı lengere.
Atla eşekle gidiyorlar değirmene.
Hep sepet örüyorlar, hepsi çingene.
Soyarlar seni, yan yoldan kaçda gel.

Evleri dört duvar sıvasız kerpiçten,
Yüzleri solmuş açlıktan hararetten,
Korkmazsan yat, akrepten bitten,
Kaşınmak istemezsen ilaçını alda gel.

Geceleyin kaşın, gündüzleri tıksır,
Açsanda toksanda ye ha babam kısır.
El ayak olmuş kapkara nasır,
Zıplar çekirgeler orada, kaçda gel.

Anlattıklarım aramızda kalsın sır,
Bizim bahçede olur sütlü mısır.
Halı kilim yok, serdikleri yırtık hasır.
Bari yatağı yorganı sırtlanda gel.

....................................

Dilbeek / Brüksel 2005