Sensizlikle sabahladım bilemezsin kaç gece,
senin haberin olmadan...
Seni sensizlikle paylaştım,
loş odalarda, bir o kadar kör, bir o kadar sağır duvarların arasında...
Her akşam soğuk kadehlerin yaktığı boğazım,
seni sayıkladı korku dolu rüyalarda,
duman oldun, sis oldun gözlerimde, buğulu bakan...
Yol oldun yükselirken dumanımda,
mesafeler kateden, gerçeğe inat edercesine...
Her nefeste seni çektim,
sen tarafından dağlanan ciğerime,
nice sevdaların küllendiği o loş odalarda...
Seni söyledi tüm kuşlar penceremin kenarında,
seni sayıkladılar sabahlara dek,
minik yüreklerindeki atış duyuldu tüm sokaklarda...
Minik yüreklerinde sen,
minik yüreklerdeki sevdamız...
Bazen düştün gözlerimden istemeden...
Seni gözlerim açıkken değil işte,
gözlerim kapalı izledim saatlerce...
Bazen istemiyorum gözlerim açılsın...
Kaçarsın sevgili,
belki,
kaçarsın...
Kayıt Tarihi : 4.12.2006 22:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!