Kaçarlar Senden Şiiri - Sadık Kocabaş

Baharın biter de kışın gelince,
Gölgen bile bıkar, kaçarlar senden.
Yüzünün gülleri solup ölünce,
Dost dediğin bakar, kaçarlar senden.

Dizinde fer biter, gözünde duman,
Eskiye savrulur eldeki zaman.
Derdine dermanı kestiğin aman,
Birer birer bıkar, kaçarlar senden.

Kapını çalmaya korkar olur yar,
Yüreğin sızısı dağı taş aşar.
Seninle ağlayan, seninle yaşar,
Gayrısı el çeker, kaçarlar senden.

Yolların yokuşu büker belini,
Kimseler tutmaz ki yorgun elini.
Söylersen acıdan dertli dilini,
Can bağını yıkar, kaçarlar senden.

Dünya bir han imiş, konanlar göçer,
Ecel şerbetini her gelen içer.
Kalemsiz Şair’im, mevsimler geçer,
Toprak kucak açar, kaçarlar senden.