Kaçana Şiiri - Abbas Ünal

Güneşten önce uyanır
Güneş batar sen uyumazsın
Nereye gitsen sen gelir seninle
Gittiğin yerden çıkar,kendinden ayrılamazsın

Geçmiş durağan kum bulutu şimdi
Rüzgar esmez su akmaz bu çölde
Koşar,terler dışına çıkamazsın
Sen bir çölün içinde
Çöl senin içinde
Gel kabul et bu vaziyeti
Dünü bugünden çıkaramazsın

Sen çölün içinde bir serap gördükçe
Kanar anın yalan diyarına
Derin bir oh çeker,belki rahatlarsın
Bir çıtırtı öldürür serabını
Derken yeniden koşmaya başlarsın
Böyle gitmez arkadaşım
Serabın içinde her an kalamazsın

Diyorum ki çölünde dolaş bi vakit
Herbir kum tanesini bas bugününe
Güneşte yanan kum tanesi acı verir önce
Yüreğinin üzerinde durdukça soğur
Soğudukça çöl kumu toprak olur
Akıtınca bir parça da gözyaşı
Bir de bakmışsın toprak canlanmış
Yemyeşil bağ-bahçe olmuş
Sonra sen bu bahçenin içinde
Bahçe senin içinde