S. Kaçan trenlerin ardından

Hep mi bensiz kalkacak bu tren.?
Yetişmeye savaşan,
bu savaşlarda yorulan bedenim,
ve kalbim..
Sığamadığı kafesinde
nefes nefese çarpar ve teklerken..,
Ben çaresiz üzgün,
hep mi bu makinenın peşinden
hüzünle bakacağım..
Hep mi yakalayabilmek için
ellerimi uzatacağım.?

İlk istasyonda iner de geri döner misin diye,
umutsuzluk ve umut karmaşasında,
hep mi saatlerce bekleyeceğim..
Geçen zamanların ardından,
seni hep mi özleyeceğim?

Ve belki..,
Gittiğin o yoldan
geri dönersin düşüncesi ile..
Mekân tuttuğu gardan
bir an ayrılmadan,
seni beklerken ölen ruhumu..,
Kendi ellerimle..
Kefensiz defnedeceğim.