Kaçan Tren Şiiri - Akın Korkmaz

Olur ya bir gün aklına biri düşer
Oluru varmış yokmuş hak getire
Gönül dediğin sanki laf mı dinler
Aklın mantığın canı cehenneme
Gırgıra vurmuş dalgacı denizden
Göz alabildiğine mavi bir gökten
Elinin okşadığı, rüzgârın değdiği
Tutkulu dalların en yeşilinden
Düşler toplarsın uçsuz bucaksız
Temiz düşler üstüne titrediğin
Hani kendine bile söylemediğin
Olup biten her şey anlamsız
Ya sonu güzel olacak mı dersin

Avuçlarından bir tren kaçar
Ve büyük olur kaçan balıklar

Sonra içine dolar bin bir vesvese
Akıp giden zamanı koyup üst üste
Başına üşüşür puslu sis bulutları
Omuzlarına çöker kara bir cellat
O güzelim düşlere musallat
Beyninin içinde çağ yangınları
Ayağında korkudan prangalar
Dilinde söylemesi yasak laflar
Gem vurulur ağzına sımsıkı
Kilitlenir düşlere açılan kapı

Avuçlarından bir tren kaçar
Ve büyük olur kaçan balıklar

Taşlar yerine oturur gibi olur
İçinde iğne deliği kadar bir umut
Ve bir akşam vakti yola koyulur
Yıllanmış korkuları unutup
Zaman kıl payı geçer kapından
Bir haraminin düşlere eli değer
Koklamaya kıyamadığın çiçekleri
Hoyratça dalından söküp koparır
Başının üstünde acı yeller eser
Çoktan talan olmuş düşler ülkesi
At hırsızı Üsküdar’ı geçti geçecek
Dostlar nasip değilmiş diyecek

Avuçlarından bir tren kaçar
Ve büyük olur kaçan balıklar

Sana nota verir acı bir düdük sesi
Ölü bedenlerin dirilmesi gibi
Zangır zangır için titrer ya birden
Karabasanlar gelip geçer üstünden
Raylarda uzayıp gider gölgeler
Öyle mahzun bakarken ardından
Kederden sallanmaz olur eller
Birkaç damla yaşla ıslanır yanaklar
İçinde boşalır gürül gürül ırmaklar

Avuçlarından bir tren kaçar
Ve büyük olur kaçan balıklar

Yapayalnız kalırsın kimsesiz istasyonda
Gecenin lambaları yanmaya başlar
Hayat ışığın söner giden son vagonda
Şimdi yolunda gerek bütün yolcular