Kaçan Gemi Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

Öğretmenliğin kıymetli olduğu zamanlarda öğrenciydik.
Öğrenciliğin değerli olduğu zamanda öğretmenlik yaptık.
Evlerin kıymetsiz olduğu zamanda evleri sattık
Evlerin kıymete bindiği zamanda sokakta kaldık.
Paranın değerli olduğu zamanlarda parayı yedik
Paranın değeri olmadığı zamanda paraya muhtaç olduk.
Ders çalışmanın anlamlı olduğu yıllarda gençtik
Ders çalışmanın anlamsız olduğu çağda zorla derse oturulduk.
Yemeğin tadı olduğu zamanlarda rejim yaptık
Yemekte tat, kıymet olmadığı zamanda sofrayı sıyırdık.
Bir şeylere bir türlü yetişemedik.
Böyle bir çoğunluk var ülkede.
Konuşunca da şikayet etmiş olduk.
Susunca deli sanıldık
Velhasıl bu asrın içinden geçtiği garip insanlardık.
Çayı şekersiz, sigarayı izmaritsiz
Kitabı ayraçsız okurduk ama
Bir türlü önümüzü görüp okuyamadık.
Sorun biraz bizdeydi belki ama
Bahane aramakta korkakların işiydi diye birileri tarafından hep susturulduk.
Mutlu olmadığımız bu dünyada sırf düşmanlara inat gülmeye çalışan riyakar insanlar olup çıktık.
Dalgın dalgın dünyaya bakarken akıp giden zamanı unutuyorduk.
Bir trene binmemiz lazımdı ancak her gelen treni kaçırıyorduk.
Hep bir şeylere geç kaldık.
Hep bir şeylere yetişemedik.
Biraz kadere yükledik bunu biraz da sisteme.
Biri diğerinden az değil belki ama bizde az sisteme köle olmadık.
Hem köle olmasaydık oturduğumuz yerden eleştirip durmazdık.