Kaçan Şiiri - Muhammet Çalık

Kaçırdım lanet bir uykuda bütün trenleri
Uyanıp koşmak için ne yol var şimdi ne zaman..
Elveda bile diyemeden ofelya’ya
Gözlerinin buğusunda demlenirken kıyametim
Yerle yeksan oluverdi, güzelim şehristan..

Çocukluğuma verdi ağlamaklı halimi
İnsanlar ve kediler, sokaklar toz..
Kış olsa da donsaydı ellerim
Saçlarım buz tutsaydı o hain yaz
Beni yakıp kavuran
Onu benden koparan
Ilık bir yağmur tanesiydi

Küstüğüm için böyle mevsimlere
Diş bilediğim için
İçimde milyon kez öldürdüğüm için
-Ne suç varsa hep bende değildi-
Yakıp savurduğum için küllerini bir nehire
Çocukluğuma verdi balıklar ağlamaklı gözlerimi..

Sır tutmasını bilir mi akrep
Beni ısırmaya gelen akrep..
Onu
Ofelya’yı ölürcesine sevdiğimi
Beni ısırmaya gelen akrebe mi söylesem
Çocukluğuma vermesin diye
Bu kez ağlamaklı değil gülerek…
Akrep gözyaşı nedir bilir mi ki…
Beni götürmeye gelen akrep..