Kaçamak Tat… Şiiri - Mehmet Aydemir

Kaçamak Tat…

Bugün yorgunluk süzülüyordu gözlerimden,
Gözkapaklarım ağırlaşıyordu sinsice,
Kahvenin tadı ile ayakta kalıyordum,
Tam o anda senin o gözlerin deydi gözlerime…
Bir irkilme,
Bir uyanış,
Bir usulca dokunuşla,
Bir yeşil değmişti gözlerime…
Hani ara sıra bakıp kaçırdığın,
Gizlice dokunduğun gözlerin…
Bir metre ileride ettiğin,
Dudaklarından dökülen o anlamsız lakin tarik eden sözlerin…
Bir sır vardı artık sen ile bende,
Bir sırdı mezarı görecek…
O gözlerindi; gözlerime salsa dansı teklif eden,
Bir ordu dolusu insan içinde…
Gözler yetmiyordu artık sana,
Sütten ak parlayan tenindi gizli daveti eden,
Bir elini dolaştırıyordun bedeninde,
Sınır tanımıyordun…
Saliseler koşuyor,
Saniyeler isyan ediyor,
Dakikalar haykırıyordu,
Sır aralanıyor, sen olmaktan çıkıyordun…
Isınan bedenler,
Ateşler püsküren gözler,
Ruhun bedeninden çıkmak istercesine haykırışına,
Tek çare; son vermekti kaçamak tat’a…

Mehmet AYDEMİR 14.02.2012 saat 02:50