Kaçamak Şiiri - Serkan Doğan

ayrılmıştık sonunda ayın on dördüydü
zalim bir meleğin ellerine düşmüş
zorlanıyorduk, kaldı ki ayin bitmişti
gece gezen kızın kalbi benimledir
çok çekici, püskülleri ölümcül
grafiklerle sevişen, ve garip endekslerle,
bana yakışmaz onunla yatmak
çünkü bütün hüzünleri tanıdık
acıyan kalbi kapı komşumuzdu
yol sona erdi, ve anılarımız eridi
dudağından dökülen son cümleydi
‘gitme kal seni seviyorum
ölüyorsun, öyleyse beni de al
utanıyorum.’