Kaçamak Şiiri - Ozan Vurguni

.

Işığını yitirmiş
Karanlık caddelerin
Sessiz kaldırımlarından
Geçtiğim sokaklar!
Kaygılarla boğulmuş!
Vitrin camları gibi
Çarpar durur gözlerime..

Yüzlerini önüne düşürmüş
İnsanlar görüyorum
Hangi yöne gider belirsiz
Bir ürperti sarıyor bedenimi
İçimde yılgın bir bitkinlik
Üstüme üstüme gelen
Sokak lambaları
İçimden bir şeyleri
Ezip geçiyor acımasızca...

Yüreğim
Depresif ataklarda
İnsanlar sanki delirmiş
Kendinden uzak gözlerde!
Kaçamak bir bakış..

Başlıyorum yönü belirsiz
Sokaklarda hızlanmaya
Bir koşturmaca başlıyor
Kendimden öte uzaklara
Acılara belenmiş
Bir uçurumun kenarında
Saplanıp kalıyorum
İmkansız tuzaklara....

Abdullah Oral...