Çocukluğumu hiç kaybetmedim
Hep içimde sır gibi... derinlerimde
Az önce ıslandım nisan yağmurunda ...umursızca
Hele ki toprak kokusu ciğerlerime çektiğim
Nefesin gibi... vazgeçilirmi be adam...
Geçemediğimde çocukluğumdan
Ucunu kopardığım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta