Kaçalım mı, Ne Dersin? Şiiri - Mehmet Şahan

KAÇALIM MI, NE DERSİN?

Barikatlar aklımızı yoruyor,
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?
Hakikatler sanki kilit vuruyor,
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?

Kış olsa da sevmelerin buzu yok,
Hoş olsa da kömbelerin tuzu yok!
Düş olsa da pembelerin tozu yok,
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?

Gönlünce rüyanın indiği yere,
Gönlünce beyanın sindiği yere!
Gönlünce meyanın yendiği yere,
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?

Yılanla, çıyanla yoldaş olmaya;
Yalanla, bühtanla sırdaş olmaya!
Talanla, buhranla paydaş olmaya,
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?

Nice umutlarla hayal şehrine,
Pembe bulutlarla maral şehrine,
Zümrüt Ankalarla masal şehrine,
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?

Hep sana uydukça düştük derine,
Nedamet duydukça geçtik serine!
Gözümüz doydukça “hiçlik” yerine,
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?

Pir-î Fâni der ki; akla dönelim,
Yüzümüz Mevlâ’ya pakla dönelim!
Hakk’a, hakikate Hak’la dönelim;
Hakk’a yelken açalım mı? Ne dersin?
Nefs, seninle kaçalım mı? Ne dersin?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
30.05.2021 – İSTANBUL