Kaçalım Şiiri - Feyzi Kanra

Sevgi bardağımız doluydu bizim,
Senin sevgin üstte benimki altta.
Yarıyı boşalttın sızlıyor içim,
Ne olur tamamı dolu dursaydı.

Dünyanın malına verdin sevgini,
Farketmeden ezdin geçtin kalbimi.
Sevgi bardağımız yarıya indi,
Üsteki sevgiler hepsi senindi.

Milim milim Nur/la dolsun bardağım,
Saray lazım değil yeter çardağım.
İstesende artık dolduramazsın,
Uğraşma O/Nur/u solduramazsın.

İstersen gelirsin çardağım geniş,
İstersen durma sen çerçöple seviş.
Çok sızlıyor O Ur/uma dokunma,
Yeter artık O/Nur/uma dokunma.

Bitsin derim,çerçöp ile boğulma,
Sevgilinin huzurundan kovulma.
Bu dünya kimseye yâr olmadı ki,
Hangi bir gül açtı da solmadı ki?

Burda solmak her gönülün yaresi,
Benden bilme yoktur bunun çaresi.
Solmayacak bir diyarda açalım,
Gel beraber o diyara kaçalım.

Şu koca sarayda ölmeyen var mı?
Aldanıp şeytana gülmeyen var mı?
Gidilecek o yer sadece Nar mı?
Gel beraber bizde Nur'a kaçalım.

Benim için senle güzeldi dünya,
Karattın dünyamı severdin güya.
Vaz geçtim dünyadan haydi sen de geç,
Surlarla çevrili Nur'a kaçalım

Ümidim var hala kırma sen beni,
Dünya ya değişmem birtek buseni.
Vaz geçtim dünyadan haydi sen de geç,
Surlarla çevrili Nur'a kaçalım.

25.10.09