Ağaçlar sararıp, yaprak dökmeden,
Gökyüzü karışıp, yağmur çökmeden.
Usuldan, sessizce, tut ellerimi,
Kaçalım bu yerden, şafak sökmeden...
Kimseler bilmesin, görmesin bizi,
Diline dolayıp, dürmesin bizi.
Zaten bağlanmışız, dört yanımızdan,
Bir de kader ağı, örmesin bizi...
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!