Kaçalım!
Gecenin acı lacivert karanlığından
Ve hüzünleri çöktüren yeryüzüne
Şu kasvetli boğuk kış akşamından
Her veda bir ruhun ölümü içimizde
Soğuk titrek ve gamsız bir dolu insan
Bir kış dolusu amansız solmuş gül gözlerde
Kaçalım anlamsız bu zamandan
Kaçalım!
Siyahların içine gizlenip ansızın
Sabaha karşı varalım ruhumuzun derinliklerine
Sisler kayboldukca belirsin anlamı hayatımızın
Gülmek değil mi bu acılar
Bir yanardağın etrafında hemen yanıbaşında
Meydan okurcasına bir pembe gül çiçek açar
Kaçalım ruhları öldüren bu zamandan
Kaçalım!
Arkamıza bile bakmayalım bir an
Yok olmuşlar acı cam kırıkları yerlerde
Yoksa başka ne var yürüdükçe canımızı yakan?
Yaşanmış ne varsa içimizde
Yaşanmamışlar kadar acı değildir inan
Yıllar sonra hayat bizi tükettiğinde
Kaçalım yaşanmamış olanlardan...
Kayıt Tarihi : 18.10.2019 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
vaatsiz günlerin, içimdeki birşeyler beklemek duygusunu bitirip harekete geçmemi söylediği zamanlarda yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!