................................................................ (yazmamak hissiyatla yönetilen
.................................................................ülkelerde suç sayılmasaydı
.................................................................hiçbir şair yazmaya cesaret
.................................................................edemezdi)
oturup yalnızlığıma sökük uydurmaya çalışacağım
ağlamayacağım bu sabah
görmek istemeden pencereden sızan katı aydınlığı
sıvasız/gündüzleri çamur renginde görünen karşı duvarları
havalandırma pencerelerinden atılan üst üste yığılmış
.............................................................çöp poşetlerini
dahası işitmekten de kaçacağım
sabahın köründe servis durağından yükselen
....................................... öğrenci kahkahalarını
kahvehanelerden gelen bardak-kaşık seslerini
göstermeye çekinip yaralarımı acizce/bencilce
kahır içimde demlenene kadar haykırmayacağım
ömrüm hep birilerinden kaçmakla geçecek
ki bu sabah yine yaptığım gibi- (afedersin Nurcan)
pervasızca /bencilce yaşayacağım
yaraları sarmak ne kelime!
kanayan yanlarıma tuz yedireceğim
taki birgün yoksun-luk tuz buz olana dek
Kayıt Tarihi : 8.2.2011 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!