Kaçakçı Veysel Şiiri - Alper Kemal

Karardı bu gün batıyor emeklinin hayali
Kesti selamı Vesire bakkal ile hemşehri
Dayanmıştı borç kırışık gırtlağına Veyselin
Sersem olmuş amaçsızca alnı buldu secdeyi

Zaruret hali bu haldir tarlasını toplamış
Varsa üç beş lirasını sandığına saklamış
Rahmetli Gülsümün resmini öpüp de katlamış
Alamanın parası artar diye bozdurmamış

Gün doğunca çıkacak mazbatası oldu kaçak
Yıkılmış gecekonduda yerlere düşer saçak
Veysel açınca kapıyı dakkaya incek hayat
Başka bir iş bilmedi hiç nerde şimdi kabahat

Şafak sökmemiş daha aydınlanmamış gökyüzü
Titrek sokak lambaları fısıldar ona hüzün
Elleriyle doğru orantılı, karanlık yüzü
İyi bilmez ne dersen de patlayacaktır küfür

Bir kız sevmiş Veysel karşı köyde biraz uzakta
Görmek için beş saat yürürdü yoktu araba
Kızın babası Veysel'i tutuvermiş arada
Senin gibisine kız yok var git demiş yoluna

Gözlerinden inen inci taneleri Veyselin
Bataklıktan çıkamamış oldu şimdi sersefil
Başka yerde doğmuş olsa sevdirirdi kendini
Coğrafyası vermez izin makus oldu talihi