Zaman yalpaladı karardı gözlerimiz yalanın ne kadardı cüssesi sanki
Hayat bazen ikramiyedir gökyüzüne bakarken kahkaha peydah olur
Başına buyruk deli kavramlarla genişliyordu genzimize takılan günler
Kulelerde kendilerine gelen oynak tüccarların her gün anlattıkları vardı
Mütecaviz korunuyor kazılan topraklar kabarıyor kıpırdayamıyor insan
Karanlık çıktı birden gece vurdu, günlerce gam çekti dişini çektiremedi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,