Kaçak Sevda Şiiri - Bünyamin Nesimoğlu

Bir kaçış hikayesi..

Kayıp bir gülle başlamıştı
Mutluluktan payıma düşmeyen
Çalıntı zamanlarda
Gözlerine vuruluşum
Ben sana gülüm demiştim
Gülün ömrünün az olduğunu bile bile
Ama gül gülüşlü yarimdin
Yıllardır hasretini çektiğim

Bana gülümse demiştin
Hüznü at yüzünden
Bulutlar gitsin demiştin
Gülümsemeyi öğrenmişti gülüşlerim senden…

Gülüşünle
Hazan artığı ömrüme
Baharı müjdelemiştin
Yüreğime dokunmuştu gözlerin
Umutlarımın buzları çözülmüştü
Hüzün bulutları dağılırken iklimlerimden
Sevda yoksunu çorak gönlüm
Aşkının yağmuruna yakalanmıştı
Ve ben ıslanıyordum
Sevdaya dair aşka dair ne varsa
İliklerime kadar …

Ve boş bir umuttu benimkisi
Ama bilirmisin sevgili
Gariplerin bayramı olmaz mış
Baharları yalancı
Mutlulukları serap olurmuş
Kader ağlarını örerken
Yengeç kıskacında
Can verirmiş canana candan olurmuş
Canı sağolsun…

Geldin
Hoş geldin
bile diyemeden gidiyorsun
keşke kal dediğimi duyabilsen
ama duymazsın
yolun açık olsun sevgili…

gidiyorsun ya
bil ki
dudaklarım ismine mahkum
hayalim gülüşüne vurgun
ve resmin ise
koynumda mahzun
Kaçak sevgili…