Kaçak Şiiri - Cevat Aydın

Ansızın kaçar mısın çocuk kendinden,
Ve tüm sıkıntılarından tüm dertlerinden.
Çıkar mısın dağlara alıp başın gider misin.
Kırık bir dal gibi kurumuş bir yaprak misali,
Meçhul köşelere savrulur musun rüzgarda.
Özgürlüğü tatmak ister misin deli gönül,
Herkesten her şeyden kaçar mısın,
Yıldız misali uzaklaşır mısın umutlarından.
Sonra seni anlayacak bir dost arar mısın,
Ansızın sevdiğinden gerçeklerden kaçar mısın.
Seni hiç sevmeyen sevdiğini,
Senin olmayan sevgini bir kalemde silip atar mısın.
Sonra bir ateş düşer mi bağrına ne dersin,
Kor bir alev gibi kavrulup yanar mısın,
Annenin kokusunu özler misin.
Gönlün dayanır mı hasret acısına,
Yoksa dayanamayıp gelir misin.
Acaba her şey eskisi gibi midir,
Annen var mıdır yoksa vuslat mahşerde midir.
Sonra sevdalını görür müsün sokak ortasında,
Oğlunun elinden tutmuş aheste aheste gelir mi,
Bu manzara karşısında beyninden vurulup
Girer misin epilepsiye girer misin bir şoka.
Bu manzaraya yüreğin dayanır mı yoksa erir mi.
Ve ansızın tekrar kaçar mısın divane gönül,
Hep yaptığın hep kaçtığın gibi.
Özgürlüğü hasreti acıyı tekrar tadar mısın,
Gönlün başka sevdaya düşer mi,
Tekrar bir çift göze yanar mısın.