Kaçacak yer bulamasın. Şiiri - Bayram Ataç

Kullandığı sözüne baksan mertti
Çizmeyi aştın densizliğin yetti
Eğer gelirse konuşmanın vakti
Kaçacak delik bulamasınız

En büyük marifetin gıybet
Sana da ders verirler elbet
Ne bu kin, nedir bu nefret
Ettirme kendinden nefret
Kaçacak delik bulamasınız

Kimseden sözümü sakınmam
Kişiye göre maske takınmam
Kelimelerimi içimde bırakmam
Ben söylersem son sözümü
Kaçacak delik bulamazsınız

Sözüm kimseye batmasın
Çakal gelip kurtla yatmasın
İnsanlık bilmeyen müfteri
Gelip de insanlık satmasın
Verirsem insanlığın dersini
Kaçacak delik bulamasınız

Bakarsan bol keseden atışına
İnsan sanırsın baksan kalıbına
Dönüp te kendi bakmaz ayıbına
Ayıbını söyletme bana
Kaçacak delik bulamasınız

Sanma birileri, vermez ders
Kalıbınla, sözün birbirine ters
Ne zannettin bizi , sen be teres
Maskeni düşürtme bana
Kaçacak delik bulamasınız

Ya olduğun gibi görün
Yada göründüğün gibi ol
Senin gittiğin yol yanlış yol
Eğer ben sana yol gösterirsem
Kaçacak delik bulamasınız

Gerçekte olamamış kazma sapı
Almamış insanlıktan edep payı
Ulan bunların hepsi ayı oğlu ayı
Bak söylersem yaptıklarını
Kaçacak delik bulamasınız

İnsanların arkasından konuşursun
Riyakarlığın anlaşılınca tutuşursun
Eline su dökemeyeceğine sataşırsın
Kalemim sataşır da batarsa sana
Kaçacak delik bulamasınız

Ben esersem, ne dal bırakırım, nede kök
Bir haykırsam, ne yer dayanır, nede gök
Ben konuşursam, ne dalak kalır, ne böbrek
Konuşturma beni, kaçacak delik bulamasın