Kulaklarım gereksiz seslere
Kendini asmasa
Gözlerim,kitaplar dışında
Başka yere odaklanmasa
Var olduğum sadece
Hastane koridorlarında veyahut
Dinlenme tesislerinin
O Sibirya soğuğunda
Belli olsa
İnsanın yalnız kalma isteği
Neden sadece yalnız olmadığında
Gelir?
İnsan yalnızken Aslında
Yalnız değildir
Çevresinde bir ses olmasa bile
Bunu düşündürecek biri vardır
Peki bunu düşünürken
Neden kendi konuşuyormuş
Gibi davranır?
Bu yüzden kaçacağım
Benim sesimi kullanarak
Beni ağlatan O’ndan
Bazen Tanrı’ya el açıyorum
“Keşke sağır olsam”
Ama biliyorum yine de
Kaçamayacağım O’ndan
Kayıt Tarihi : 1.6.2020 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Vural](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/01/kacacagim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!