Kaça Bölünmedin ki Annem

Ağrıya sızıya alıştım da
Bir senin hasretine alışamadım annem
Uyanmak istemiyorum uykumdan
Her açışımda gözlerimi bomboş geliyor yaşam
Gurbet ağır bir çuval gibi annem
Taşıyamamaktan korkma demiştin hani
Bugünlerde sanki bacaklarımı yok gibi hisseder oldum
Oysa seninle köyden kilometrelerce taşırdık koca çuvalları
Bacaklarımda yok gibi olmazdı hiç
Bu hasretmidir annem
Gelirken bana verdiğin mektupta
Okurken sakın üzülme demiştin
Ahırdaki karakızdan
Kümesteki sarı horozdan bahsetmiştin
Güya ben dayanırım yokluğuna demiştin
Zaten hep uyurdun seni çok görmezdim diye sithem etmiştin
Ama kağıdın ortasına damlayan kocaman gözyaşını silememişsin
Annem garip annem
Alyazmalı çemberinde oyaların olsam
Boncuk boncuk gözyaşların olsam sinene aksam
Hiç sımsıkı saramadım seni
Dizine yatamadım saatlerce
Olsun anam bu gurbetin cilvesine de alışırım herhalde
Şimdi öğlen saatidir inekleri sağıp otlarını veriyorsundur
Buzağayı nazlıyorsundur oğlum canım oğlum diye
Üzerin de mis gibi tezek kokmuştur
Buralar hep parfüm kokuyor anne
Gizlenmiş bütün gerçek kokular
Göremiyorum insanların yüzlerini
Perdeler var gülüşlerinde
Riya dolu ilişkiler
Ağlama annem ağlama gülbenizlim
Gün gelir kavuşuruz gün gelir gülüşürüz yüzyüze
Bak şimdi bir hoş oldum
Nede güzel gülerdin
Çemberinle kapadığın dudaklarının ardından
Gözlerinden fışkırırdı gülüşlerin kahkaha atar gibi
Her gün bin parçaya bölündün
Her gün bütünlendin,dirildin,
Hiç bükmedin boynunu
Okul arkadaşlarım sen okula gelince gülerlerdi sana
Sen hep dimdik gireredin okulun kapısından
Şimdi hiçbirinin mektubunda kocaman gözyaşları yok
Gerçi mektupları da yok ya
Şimdi uyumalıyım annem
Sende gel olurmu çok alıştım rüyalarıma gelişine
Bu akşamda gel olurmu
Karakızdan sarı horozdan konuşuruz
Çaktırmadan sımsıkı belki sarılırım sana
İyi geceler annem iyi geceler gülbenizlim
Seni çok seven oğlundan…