Kaç zaman geçti Şiiri - Tanju Çubukçu

Kaç zaman geçti hayallerimizden vazgeçeli,
Çocuk sesimizle ağlayamadığımız kaç zaman oldu.
Ne zamandır silinmiyor gözyaşlarımız,
Kaç zaman ağlamaya utandığımız.
Başımızın okşanmadığı, düşüp dizlerimiz kanadığında,
Korktuğumuzda, çaresiz kaldığımızda
Çağırabileceğimiz, sesimize koşabilecek
Sevdiklerimizin yitip gittiği kaç zaman oldu?
Hep dilerdim zamana hükmetsem,
Çocukluğuma gitsem. Dileklerim kabul oldu
Eskilere konuk oldum dün gece rüyamda.
Durdum pencereden seyrettim içeriyi,
Babam, kardeşlerim, ben ve annem.
Ne seslerini duydum ne de gördüm kendilerini,
Sadece orada olduklarını bildim, hissettim.
Rüzgardan uçuşan perdeler ve içeride ben
Dışarda ki benden habersiz bir buruk oldu içim,
Yalnızca ağlayabildim çaresiz, kimsesiz...
Boynumu bükerek, geldiğim gibi gittim.
Dün bir rüya gibi, dokunamadığımız,
Durduramadığımız, sadece seyrettiğimiz bir film
Yarın ise henüz çekilmemiş, seyredebileceğimiz meçhul,
Biletini bile alamadığımız yeni bir film...