Adı üstünde " Gardaş "
Yanında olmasa da varlığı;
Aldığı nefesi yeter...
Uzun yıllar yanında olmasa da;
Bir günden bir güne sarılamasanda...
Var olduğunu bilmen yeter...
Ses tonunu, yüz şeklini unutsanda;
Bir gün küs dargın olsan da;
Yaşadığını bilmen yeter...
Kaç yaşına gelir isen gel,
Gardaş acısı bağrını yakar da geçer...
Her acıyı bir şeyler teselli eder de;
Gardaş, gardaş acısını ne teselli eder?
Bu, bu kor acı nasıl, neyle diner?
Kara toprak alırsa benden önce gardaşımı;
Unuttuğum, hasret olduğum ten kokusu;
Burnuma, tenime nasıl, nasıl değer?
Sondu, son gardaşımdı...
Rahmetlik anamdan kalan son varlığımdı...
Kaç yaşıma gelir isem geleyim işte!
İşte benim gardaşımdı...
Kayıt Tarihi : 11.10.2024 02:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!