Umutları ellerinden alınmış insanlar
bazen nefes alıyor gibi görünseler de
içlerinde sadece kuşlardan cesetler taşırlar
o da senin göremeyeceğin kadar..
-Ben sensizlikten yoruldum
madem bu yol sana çıkmıyor
elveda sevgilim...
''son sözleriydi kadının''
Hoşçakal dediği kadının gözyaşlarını
sevgi olarak algıladı
oysaki o yağmurlar
boşa geçmiş bir zamanın ağırlığından ibaretti
Ne zaman hesapsız sevmeyi başarsam
yaprakları sararmış bir gülün yırtıyor dikenleri içimi
bir geç kalmışlık sarıyor bedenimi
diyorum gidelim uzaklara
ama biliyorum geç kaldık
geç kaldım
geç kaldım
a f f e t bizi..
Hayallerden uyanmak
gökten yere çakılmak gibiydi
Bitmişti toz pembe rüyalar
kurtulmuştu aşk bildiği yalandan
bir kuş kadar özgürdü artık..
-adam;
yalan-dolan bir aşkın esareti olmaktan çıkmış,
huzurun kollarına uçmuştu
Kaç seven gitmiştir sevdiğinden
sevilmediğinden değil
çaresizliğinden...
20.03.2015
Rasim YılmazKayıt Tarihi : 20.3.2015 11:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!