Ben ne kadar büyümeye, özensem de
Beni çabuk büyütmeyin
Uçurtmam çatılara takılmasın
Dolaşıp dursun maviliklerde
Kaç saat ki çocukluğum
Atlı karıncada babamla
İlk bisiklete binerken, abim vardı
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Zevkle kendi çocukluğuma savrularak okudum şiirinizi.Zaman öyle çabuk akıp geçiyor ki, durup bakmaya vakit bulamadan, ve ne olduğunu bile anlamadan değişiyor çevremiz gördüklerimiz ve yaşam tarzımız. İyi mi, kötü mü bilemem; farklı olabilir herkesin yorumu, ama yitirdiklerimizin yarası sanırım hepimizin.
sizi kendi çocukluğumdan bir kesit sunmaya çalıştığım Taş Olmak Vardı, isimli şiirimi okumaya sayfama davet ediyorum. Sevgi ve saygılarımla.
Belki bu masum niyetler ileride bir baskı aracı olarak kullanılmazsa ve çocuk kendi çocuklupğunu yaşama şansını bulursa ...Her şey çok daha güzel olur diyebiliriz . Şiirinizin çok güçlü başlığına yanıt olarakta şu andan başlayarak saati geriye doğru , düne , evvelki güne , çok daha öncelere ulaştığımız kadardır belki çocukluğumuzun saate vurulmuş hesabı . Çok güzel ve anlamlı şiirinizi kutluyorum, saygıyla ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta