Kaç mumluktu? Şiiri - Gencay Coşkun

Kaç mumluktu
Tavanımdaki ampul
Cılız odamı
Güneş tadında doldururdu
Yeterdi artardı bana
Zaten kendini bilen için bu ışık

Oysa bu ışığı
Hiç gönlü görmeyenlerde vardı
Umutla oynanırdı
Hayat oyunu

Her yerine bir çentik atılırdı
Falanca tarihte ben buradaydım
Unutulmak korkusundan yazılan
Aslında bir zamanlar vardım mesajıydı

Sonra mı?
Silinirdi mesajlar zamanda

Sabahı akşamı karışsa da hayatın
Sonu karışmıyordu
Hep aynı yere akıyordu
Yalandan güçler bulup
Peşine kurtarıcımız olur diye
Üşüşen balıklardık
Yar kollarında ölümü beklerken
Otobüs duraklarında kalanlar olduk kimi zaman

Kimi zaman
Küstük
Kimi zaman
Coştuk

Hayatımı?
Sonuna kadar
Yaşadık
Bir biçimde
Çok biçimde
Başka bir biçimde

Ama tek bir biçimde
Aynı yere gittik.