Kaç Kurtar Kendini

umudu yüklemişken içime
açmayan gülüme seslendim
- kaç benden Kurtar kendini
dönüşü olmayan hayatın
için de yüzüyorum
senin rengini bilmediğim gibi
yüzmeyide bilmiyorum
..
boğuyorum akşam üstleri
çatlamış gözlerimi
ellerime düşürdüm
rengin deki yangını
sana sarıldım

küstüğüm
son çiçekten sonra
gelecekmisin bahar da
dayanamıyorum
bu yangın'a
ah lara vuruyorum başımı

ıssız da adını düşünüyorum
kokun biraz uzak benden
hani acıkmasam
kıpırdamayacağım yerimden
öylesi harmanlanmışsın tenimden
öyle harmanlanmışsın terimden
sessiz öpüyorum
gülen gözlerinden

ince bir türküdür ellerime konan sıcaklığın...

18 subat 2004