Kaç Kül Şiiri - Nil Henan

Geleceksin bir gün
Ne bir kuş sesi
Ne bir ışıltı
Karanlığa bıraktı yerini ateş
Yanmakta biter bazen
Değişir andan ana
Sorsam,
Sen aynı mısın mesela?
Kirilmişsin belli
Kırmışlar seni de
Denk gelmiyor leylim
Ne zaman
Ne insan...

Dinlenmeye gelmişsin belli
Oysa kalbin anahtarı
Onu kirandadir ancak
Hangi kuyu,
Onu bilmeyene saklar ki kendini?
Kaç kibrit çöpü yeter
Ellerini ısıtmaya
Bir acı yaklaştırır insanı insana
Onca mesafe vardı oysa aramızda
Biraz düş yorgunluğu
Yirmi iki Şubat ikibin yirmi
Bilmem kaç sene sürdü
Sustukça çoğaldı,
Konuştukça azaldı yıllar
Yedi düşünceyle kendimi attığım yoldan
Bir dilenci geçti
Peşinden ona hayran kuşlar
Hiç baktın mı, böyle güzel?

Yanmakla da çoğalır insan...