Kaç kere Şiiri - Necdet Uçan

Kaç kere
Söz verdim ve tutamadım
Kaç kere ağladım gizlice
Sessizliklerde
Ve dolu gözlerle
Kaç kere sensiz güneşi batırdım
Kaç kere boşuna aldandım
Bodoslama duvara tosladım
Pamuk ipliği ile tutundum yaşama
Kaç kere
Azrail ile lades tutuştum
Kayboluşlarda kahroldum
Yazgımla zar atıp
Bir ipte cambazlık yaptım
Bilek güreşine tutuşup
Pabucunu ters giydirdim şeytana
Kaç kere düştüm yere
Ve yeniden doğruldum
Kaç kez görmezden geldim
Kapayarak gözlerimi
Kaç kere boş yere yemin ettim
Kaç kere niyetlendim
Çocukluğuma gittim, dönemedim
Kaç kere tövbe ettim nafile
Elinden tutmak
Dokunmak istedim, yarım kaldım
Kaç kere acılar tattım
Ve heder oldum
Hüzünlendim geceleri
Kaç kere
Göz göze geldim gökyüzü ile
Yıldız kayarken
Yakamozların tanıklığında
Ayın şavkı vurdu yüzüme
Kaç kere tutuldu güneşim
Sırtımı döndüm kendime
Seher yelim esmedi
Mahrum kaldım ıtır kokusundan
Kaç kere özledim
Ve yurt eyledim sılayı
Didindim dişimle tırnağımla
Dönemedim
Kaç kere
Başı sonu belirsiz yola girdim
Bile bile yenildim
Kaç kere duygulandım
Kaç kere sustum, haykırarak
Kaç kere geç kaldım sana
Sayamadım
Kaç kere çile çektim habersiz
Israr ettim, dinletemedim
Kaç kere “ya sabır” dedim
Kaç kere kırıldım
İçim sızladı belli etmeden
Kaç kere paylaşamadım seni yüreğimle
Kaç kere ayak direyerek
Rest çektim hayata
Ve azaldım
Ve tükendim
Kaç kere sevdalandım
Sana
Doğaya
Börtü böceğe
İnancıma
Şiarıma
Kaç kere nefessiz kaldığımda
Bir kağıt gibi yırttım karanlığı
Boğum, boğum tıkanıp
Terler içinde uyandım
Kalakaldım
Vicdan yaptım
Mahallemin ezberlediğim sokaklarında
Kaç kere yolumu şaşırdım
Kaç kere maça kızını saklayarak
Defalarca kumar oynadım yüreğimle
Kaç kere isyankar olup küfür ettim
Yine de soğumadı içim
Enikonu sersemledim
Sobelendim defalarca
Zira zerre ödün vermeden
Akıntıya kürek çektim yıllar yılı
Süresiz erteleyerek umudumu
Ve dillendiremedim ne yazık
Kaç kere sütten dilim yandı
Yoğurdu üfleyerek yiyemedim
Çok yoruldum mola vermedim
Üstüne üstüne giderek
Kaç kere “şah” dedim duygularıma
Lakin mat olmadım
Sözün en kırılgan olduğunda
Hayallerimin gölgesinde
En derinliğimden
Kaç kere vuruldum sayısız
Bile bile incindim
Kaç kere vazgeçtim
Vazgeçilmezlerimden
O kadar çoraklaştı
Ve ardından çiçeklendi yaşamım
Burun buruna geldiğim
Korku ve kaygılarıma kontur çekip
Gerçekliğimle yüzleştim
Kaç kere öldüm, inanmadın
Çarpım tablosunda
Kaç kere kaç
Kaç eder bilemedim

Mayıs 2024